Emmentaler - najbardziej znany ser szwajcarski i etapy jego produkcji.

Pierwsze wzmianki okolicznej fabrykacji sera

Wielbiciele serów wiedzą, że emmentaler to najbardziej znany ser szwajcarski. Jego nazwa pochodzi od rzeki Emme płynącej w samym sercu Szwajcarii, w kantonie berneńskim. Pierwsze wzmianki o okolicznej produkcji sera pochodzą już z końca XIII wieku. Najpierw były to małe i miękkie serki. Dziś to sery o wiele twardsze, o naprawdę dużych dziurach i lekko orzechowym smaku.

Emmentaler produkuje się z surowego mleka krowiego i z początku przypomina produkcję innego znanego sera - gruyere. Sery są przez dwa dni moczone w solance, a następnie przenoszone są do ciepłej piwnicy (18-20 st. C). Tam ser dojrzewa 10-14 dni. Następnie jest przenoszony na 4-6 tygodni to wilgotniejszej i cieplejszej piwnicy (23 st. C). To wtedy wydziela się kwas propinowy i octowy oraz dwutlenek węgla, dzięki którym ser nabiera bardzo typowego dla siebie słodkawego orzechowego smaku. Dziury w serze są efektem gazu gromadzącego się w jego wnętrzu. Na końcu sery przechowuje się w chłodnym pomieszczeniu, i tam przeciera się je z substancji, która się na nich wytwarza. Ser można już jeść po 3 tygodniach, ale smakosze twierdzą, że najwspanialsze są po ośmiu tygodniach.

Może zasadniczym skłądnikiem

Emmentaler produkuje się dziś i w innych krajach erupsoejskich: niemczech, Francji, Finlandii czy Austrii. Często jest dodatkiem do zapiekanek, kanapek, krakersów, sosów, zup, mięś czy pizzy. Może również być głównym skłądnikiem szwaacrakiej potrawy raclette, w której topi się kawałk sera na stołowym grillu.